Genewa – wczoraj
Poznaj historię sztuki zegarmistrzowskiej

Początki historii zegarmistrzowskiej Genewy sięgają XVI wieku, kiedy Jan Kalwin wprowadził zakaz noszenia przedmiotów ozdobnych. W wyniku wprowadzonej reformy liczni jubilerzy zostali zegarmistrzami.
Jan Kalwin (1509-1564), pochodzący z Francji pastor, postanowił opuścić swój kraj i Kościół katolicki, żeby bronić idei reformy protestanckiej. Schronił się w Szwajcarii, gdzie napisał kilka książek religijnych i rozwinął swoje własne teorie, które zapoczątkowały kalwinizm.
W 1536 roku, Kalwin przyjechał do Genewy, gdzie dzięki swoim wpływom pomagał Radzie Genewskiej w reformowaniu obowiązujących praw. Wśród nowo wprowadzonych reform z 1541 roku znajdował się zakaz pokazywania bogactwa i noszenia ostentacyjnych ozdób, takich jak biżuteria. Wprowadzone nowe nakazy wymusiły przekwalifikowanie się wielu utalentowanych jubilerów z Genewy. Większa część z nich wybrała zawody związane w branżą zegarmistrzowską. Z czasem zaczęto produkcję zegarków biżuteryjnych zdobionych kamieniami szlachetnymi. Zegarki te nie były traktowane jak klejnoty i nie podlegały zakazom Kalvina. Nastąpił rozwój zegarmistrzostwa luksusowego. Kolejne reformy, z 1566 roku, dotyczyły złota i zakazywały wytwarzania krzyży, kielichów i innych przedmiotów używanych w kościele katolickim, zmuszając złotników do produkcji kopert do zegarków.
W XVI wieku zegarmistrzostwo w Genewie przeżywało błyskawiczny wzrost, a na początku 1600 roku, jego sława wyszła daleko poza granice Szwajcarii. Sukces miasta był tak duży, że pierwsza korporacja zegarmistrzowska na świecie „Maîtrise des horlogers de Genève”, powstała już w 1601 roku w Genewie.
W XVII wieku liczba zegarmistrzów była w Genewie tak duża, a konkurencja między nimi tak silna, że wielu z nich postanowiło przeprowadzić się do innych mniejszych miast Szwajcarii. Dzięki temu nastąpił duży rozwój zegarmistrzostwa na terytorium Łuku Jurajskiego, od Genewy do Schaffhouse. Na terenach tych osiadła przede wszystkim duża liczba przybyłych wcześniej do Genewy francuskich Hugenotów. W tym czasie złotnik Daniel Jeanrichard z Neuchâtel ustanowił system zakładowy, który polegał na rozdzielaniu zadań między kilku rzemieślników, z których każdy specjalizował się w produkcji określonego elementu zegarka.