Biel/Bienne – wczoraj
Poznaj historię sztuki zegarmistrzowskiej

Początki zegarmistrzostwa Biel/Bienne sięgają XIX wieku. W 1842 roku, Rada Miejska miasta, chcąc przyciągnąć do Biel/Bienne inne rodzaje działalności gospodarczej, w tym również wprowadzić i rozwinąć zegarmistrzostwo, zaprosiła do miasta jurajskich zegarmistrzów, obiecując im, że będą zwolnieni z  płacenia podatku mieszkaniowego.
W latach 1844-1859 na zaproszenie miasta odpowiedziało ponad 1700 robotników, w większości mówiących w języku francuskim. Tak też zrodziła się dwujęzyczność miasta Biel/Bienne. W okresie tym populacja miasta podwoiła się. Rozwój sztuki zegarmistrzowskiej miał duże poparcie również dlatego, że domowe warsztaty zegarmistrzów, powstałe w nowych, jak i starych dzielnicach, nie zanieczyszczały miasta. Stopniowo warsztaty te były przekształcane w atelier a następnie w manufaktury.
W ostatnich dwóch dekadach XIX wieku zegarmistrzostwo przeszło duże zmiany zgodnie z modelem amerykańskim, precyzyjne elektryczne maszyny-automaty zaczęły zastępować prace wykonywane ręcznie przez zegarmistrzów.
W 1873 roku otwarto w Biel/Bienne pierwszą szkołę zegarmistrzowską. Pomimo rozwiniętych różnych gałęzi przemysłu, Biel/Bienne był w dużej mierze zależny od zegarmistrzostwa i branży luksusowej, dziedzinami ściśle związanymi z eksportem. Dlatego też za każdym razem, kiedy następował kryzys gospodarczy miasto przeżywało wielkie trudności.

Pomimo tego, że zegarmistrzostwo szybko podnosiło się po każdym kryzysie, władze miasta Biel/Bienne, po I wojnie światowej, zaczęły martwić się nadmiernym uzależnieniem miasta od zegarmistrzostwa. Dopiero w latach 30-ych XX wieku postanowiły przyciągnąć do miasta inne gałęzie przemysłu. Podczas II wojny światowej nastąpił czas stagnacji w branży zegarmistrzowskiej, a po jej zakończeniu gwałtowny rozwój, który trwał do końca lat 60-ych XX wieku. W kolejnych latach branża zegarmistrzowska napotykała liczne problemy pod kątem organizacyjnym, technicznym i marketingowym. Kryzys sprzedażowy w branży zegarmistrzowskiej był spowodowany wprowadzeniem na rynek nowych produktów zagranicznej konkurencji, przede wszystkim japońskich zegarków elektronicznych.

Pod koniec XX wieku miasto przeszło trudny okres reforma. Nicolas G. Hayek, doradca biznesowy, doprowadził do połączenia holdingu Asuag z Biel (1931 r.) i SSIH z Genewy (1930 r.) . Powstała firma SMH z siedzibą w Biel (Swatch Group), która odniosła sukces dzięki niedrogim zegarkom Swatch. Cała produkcja zegarków Swatch odbywała się w Granges, natomiast w Biel pracowała dyrekcja i departament marketingu.

W latach 80-ych XX wieku zegarmistrzostwo Biel/Bienne straciło swoją dominującą pozycje, którą zajmowało od XIX wieku.